فیلتر درایر تجهیزی است که مواد نامطلوب سیکل تبرید از جمله رطوبت و اسید را جذب می کند. نوع جاذب بکار رفته در فیلتر درایر برای کاربرد آن مهم می باشد. پروسه فیزیکی جذب آلودگی ها در سطح مواد جاذب فیلتر درایر ها صورت می گیرد از این رو هر چه سطح مواد جاذب افزایش یابد عمل جذب آلودگی ها نیز افزایش خواهد یافت. توجه داشته باشید که مواد جاذب بایستی دارای محیط کمی باشند تا بتوانند سطح بیشتری داشته باشند. سایز دانه ها نیز مهم هستند چرا که دانه های خیلی ریز سبب افت فشار زیادی می شوند از این رو دانه ها نبایستی خیلی کوچک باشند.
مواد بکار رفته در فیلتردرایرها نیز مهم می باشند. آلومینای فعال ( Activated Alumina) و مولکولار سیو (Molecular Sieve) دو جاذب بکار رفته در فیلتردرایرها بوده، هر دو به شکل دانه های کروی کوچکی هستند که مواد را در سطح مولکول خود جذب می نمایند. آلومینای فعال از اکسید آلومینویم بسیار متخلخل ساخته شده و مساحت سطح بالایی دارد به عبارتی به ازاء هر یک گرم دارای سطح مقطع 300 متر مربع می باشد، به همین دلیل یک جاذب قوی به شمار می آید. آلومینای فعال ماده ای است ارزان با منافذ بسیار زیاد که همانند یک تونل عمل کرده و زمانیکه هوا از میان آن عبور می کند مولکولهای آب را به دام می اندازد از این رو از ظرفیت جذب آب و رطوبت بسیار خوبی برخوردار است و به همین دلیل بصورت گسترده در فیلتر درایرها مورد استفاده قرار می گیرد.
اما مولکولار سیو یا غربال مولکولی جاذب دیگری است که از آلومینوسیلیکاتهای فلزی بلوری تشکیل شده است در واقع زئولیتی است با ساختار کریستالی بسیار متخلخل که براساس اندازه حفرات خود دسته بندی می شود. برای مثال مولکولار سیو A3، زئولیتی با حفره هایی به قطر 3 انگستروم است و مولکولار سیو A4، زئولیتی با حفره هایی به قطر 4 انگستروم می باشد. اما سطح مقطع مولکولار سیو 900 متر مربع به ازاء هر گرم از این ماده است. دانسیته مولکولار سیو و آلومینای فعال با هم تفاوتی ندارد. در فیلتر درایرهای تولید شده توسط سازندگان مختلف دانه بندی مولکولی 8/2 برابر بیشتر از آلومینای فعال استفاده می شود. بنابراین 9 اینچ مربع از فیلتر درایر مولکولار سیو برابر 25 اینچ مربع از فیلتر درایر آلومینای فعال است. از این رو در زمان خرید فیلتر درایر به مشخصات فیلتر و نوع و میزان جاذب رطوبت آن دقت نمایید.
فیلتر درایرهایی که در بازار فروخته می شوند مخلوطی از چند ماده جاذب می باشند. فیلتردرایرهایی که روی آنها میزان 100 درصد دانه بندی مولکولی نوشته نشده برای جذب ذرات ارگانیک، آب، اسید و پارافین مناسب هستند و فیلتردرایرهایی که روی آنها 100 درصد دانه بندی مولکلولی نوشته شده کاربردشان برای زمانی است که رطوبت سیستم بسیار بالا باشد. فیلتر درایرها را نه براساس اندازه و سایزشان بلکه براساس میزان قدرتشان در جذب رطوبت و اسید مقایسه می نمایند. توجه به یک مارک معروف فیلتر درایر روش مناسبی برای انتخاب آن نمی باشد. فیلتردرایرهایی که در بازار وجود دارند قدرت جذب مختلفی دراند که می توان از روی شماره سریال هر کدام به کاتالوگ شرکت سازنده آن رجوع نموده و میزان قدرت جذبش را متوجه شد. نوع کاربرد فیلتر درایرها برای روغن ها و مبردها متفاوت است. در زمان اسیدی شدن سیستم از فیلتر درایرهای آنتی اسید و در زمانیکه رطوبت سیستم بالا می رود از فیلتر درایرهای 100 درصد مولکولار استفاده می شود.
مبردهای فریونی به خودی خود بسیار پایدارند حتی اگر تحت دماهای بالا قرار بگیرند. اما در برخی شرایط می توانند به فرم اسید در بیایند. مبرد R22 در دمای بالا دچار شکستگی ساختار شده و به فرم اسید هیدروکلریک در می آید. مبردها در مواجه با آب هیدرولیز شده و تشکیل اسیدهای هیدروکلریک و هیدروفلوئوریک می دهند. این اسیدها بسیار خورنده بوده و در شرایط با رطوبت و دمای بالای سیستم بوجود می آیند. دما در واقع در اینجا نقش کاتالیزور را بازی می کند. نوع دیگری از اسیدهای موجود در سیستم، اسیدهای ارگانیک می باشند که در اثر شکسته شدن ساختار روغن بوجود می آیند. در واقع زمانیکه روغن هایی با پایه پلی استر با آب واکنش می دهند این اسیدها تشکیل می شوند. فیلتر درایرها برای جذب اسید مشخصات ویژه ای دارند. وقتی میزان اسید سیستم افزایش یابد، از آنجاییکه این اسید بخار نمی شود تا با مبرد در سیکل بگردد و توسط فیلتر درایر جذب شود در نتیجه در روغن جمع شده و موجب خوردگی کمپرسور می شود.
میزان کمی از این روغن توسط کمپرسور از سرسیلندرها خارج شده و سیکل را طی می نماید و دوباره به کمپرسور برمی گردد. به مرور زمان با کارکرد سیستم میزان خوردگی رینگ ها در محیط اسیدی افزایش می یابد و در نهایت فرار روغن را خواهیم داشت. زمانیکه روغن فرار می کند مقداری از آن به فیلتر درایر رفته و سبب سیاه شدن سطح پایینی آن می شود. سیاه شدن سطح پایینی فیلتر درایر نشان دهنده این است که روغن از کمپرسور خارج و به فیلتر درایر رفته و میزانی از آلودگی توسط فیلتردرایر جذب می شود و دوباره به کمپرسور بر می گردد در اینگونه موارد فیلتر درایر نمی تواند کمک چندانی نماید زیرا روغن کمپرسور آلوده است حتی اگر روغن را هم تعویض نمایید باز روغن جدید با شتاب بالایی آلوده می شود.
محصول شکستگی ساختار روغن های معدنی و الکیل بنزین ها در اثر دما، موادی لجن مانند و گاها کربن پودری است. توجه داشته باشید که دما در سیستم های مختلف متفاوت است. دمای 130 درجه سانتیگراد در خروجی شیر دیس شارژ کمپرسور در برخی سیستم ها غیرمعمول نمی باشد و دمای 150 درجه سانتیگراد تحت شرایط مشکل دار بوجود می آید که دلایل این اتفاق می تواند کثیفی کندانسور، سوپرهیت بالای گاز ساکشن، نسبت تراکم بالا، خرابی فن ها و سایر موارد باشد.
دمای بالای دیس شارژ می تواند نقش کاتالیزور را برای شکستن ساختار روغن بازی نماید که نشانه مشخص این اتفاق وجود ذرات آهن در کارتر کمپرسور است. فیلتردرایری که برای خط ساکشن استفاده می شود افت فشار پایینی دارد و آلودگی های سیستم را می تواند حذف نماید. برای یک سیستم آلوده از فیلتردرایری که هسته ای با 80 درصد غربال مولکولی برای جذب رطوبت و 20 درصد آلومینای فعال برای جذب اسید است، می توان استفاده نمود.. در مواردیکه سیستم اسیدی است آلومینای فعال بسیار کاربرد خوبی می تواند داشته باشد. وقتی کمپرسور می سوزد اولین و مهمترین راهکار تعویض فیلتردرایر و قرار دادن فیلتردرایری است که قدرت جذب اسید بالایی داشته باشد، به این فیلتردرایرها، فیلتر درایرهای آنتی اسید می گویند.
